VERSE 1
တိတ်တဆိတ်ပျောက်ဆုံးသွား ဝိညာဉ်အသက်တာလေးတွေ လေပေါ်မှာ အရာမထင်ပေ
ဘုရားနဲ့ဝေး တရားနဲ့ဝေး ခရစ်တော်နဲ့ဝေး စာတန်အနိုင်ယူနေ
ရွှေရောင်ပြိုးပျက်ညလေး မာယာမီးထွန်းညလေး ဒါကို သုခ စွဲမှတ်နေ

VERSE 2
တရွေ့ရွေ့ပြန်တွေးမြင် အတိတ်ဆီက နွေဥယျာဉ် ဂေသရှေမာန်ခေါ်တွင်
ကြီးစွာသော မျက်ရည်နဲ့ တောင်းဆုခြွေ ကျွန်ုပ်နဲ့ သင့်အတွက်ပေ

CHORUS
အတိတ်အားလုံး ပိုင်စိုးသူ လူတိုင်းအတွက် အသက်ပေးသူ ဝိညာဉ်အရှင်ဟာသူ
ပြန်လည်အောက်မေ့မိသေး ရင်မှာလေ အတိုင်းမသိ ပူဆွေး
တစ်ချိန်က ပွဲတော်နေ့ရက်